Pałac Wołodkowiczów
Pałac Wołodkowiczów (Wołłodkowicza) jest zabytkowym budynkiem, który znajduje się w centrum Krakowa, przy ulicy Lubicz 4.
W pierwszej połowie XIX wieku w tym miejscu stał niewielki pałac prof. Macieja Józefa Brodowicza, który odsprzedał budynek Towarzystwu Kolei Krakowsko-Górnośląskiej.
W 1851 roku nowym właścicielem budynku został Piotr Stanisław Moszyński, który w swojej rezydencji zgromadził piękną kolekcję dzieł sztuki, bogatą bibliotekę oraz okazałe archiwum (zbiory biblioteczno-archiwalne znajdujące się na parterze liczyły blisko 13 tys. pozycji katalogowych). Na pierwszym piętrze zaś znajdowała się kolekcja malarstwa portretowego, ceramiki oraz przedmiotów z wykopalisk. W sali jadalnej można było podziwiać kolekcję dawnej broni. Przed śmiercią w 1879 roku, Piotr Stanisław Moszyński pałacyk sprzedał, zaś swe zbiory przekazał dzieciom.
W 1884 roku zbudowano nowy pałac dla Bolesława oraz Zofii Wołodkowiczów. Nowy budynek stanowił piękny przykład eklektyzmu, który był wzorowany na francuskiej architekturze. Pałac Wołodkowiczów został zaprojektowany przez architektów z Krakowa – Władysława Ekielskiego oraz Tadeusza Stryjeńskiego. Na attyce znajduje się herb rodziny Wołodkowiczów – Radwan.
Przed I wojną światową właścicielem pałacu był Bogdan Ogiński. Przed rozpoczęciem II wojny światowej w kilku pomieszczeniach pałacu mieściło się Muzeum Etnograficzne.
Obecnie w pałacu Wołodkowiczów znajduje się Urząd Pocztowy Kraków 53. W pałacu można podziwiać ozdobne stiuki na ścianach na pierwszym piętrze, a także posadzki parkietowe z różnych gatunków drewna.
